تبلیغات:
امروز :دوشنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۳
نعش هفتاد و دوتا قمقمه در خون مانده
جاده خالی ست فقط لاله ی گلگون مانده
عشق، از سنگر زخمیت به غارت رفته ست
جشن پیروزی این لشکر ملعون مانده
کاشکی چرخ زمان رو به عقب برگردد
آرزویی ست که در سینه ی اکنون مانده
همه رفتند از اینجا، فقط از دشت جنون
اشک لیلا و تن بی سر مجنون مانده
این که پوشیده به خود جامه ی مشکی شب نیست!
روز پیش است که با چهره ی محزون مانده
تا ابد دور همین ثانیه ها می چرخد
هر که از دایره ی حادثه بیرون مانده
قلم از پای فتاده ست… و دفتر گیج است
شاعر غمزده در هق هق مضمون مانده
صبح جای غزل تازه ی شاعر خالی ست
وسط دفتر او لکه ای از خون مانده… .
از : سیدمهدی موسوی
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه
- محبوبترين
- اتفاقی
- نظرات
-
۱۷۷۹
روز میلاد من است آمدهام دست کشم به سر ...10981 بازدید - ۲ ديدگاه - ۱۸۷۶
آنقدر غرق شد درون خودش، ساعت انتظار یادش ...10174 بازدید - ۳ ديدگاه - کانون ادبی زمستان
کانون ادبی زمستان تقدیم می کند: جلسه نقد و ...8509 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۷۶۳
چه استراحت خوبی است در جوار خودم خودم برای ...8179 بازدید - ۱۲ ديدگاه
کانون ادبی زمستان- ۱۳۳۵
غاری یک نفره ام در طبقه ی دوم آپارتمانی در ...660 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۳۶۷
موسیقی عجیبی ست مرگ. بلند می شوی و چنان آرام ...851 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۲۵
ما نیز گذشته ایم چون تو بر این سیاره ...1400 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۹۵۵
زاده شدن بر نیزهی تاریک همچون میلادِ گشادهی زخمی. سِفْرِ* یگانهی ...320 بازدید - بدون ديدگاه
تبليغات
