صغیر و کبیر
از لحظه ای که چمدان را
از دستش گرفته اند
به طرز آزاردهنده ای
مهربان شده اند
سیگارش به لب نرسیده
برایش فندک می زنند
و کلاهش را
پیش از آنکه باد برباید
از سرش بر میدارند
یکی یقه اش را مرتب می کند
دیگری روزنامه صبح را
کنار فنجان قهوه اش می گذارد
کم مانده راهش را نیز
هنگام بازگشت از آبریزگاه
مانند مسیر مهاراجه ای پیر
گلباران کنند
دیگر شک ندارد دنیا
بی هیچ بروبرگردی
دستش انداخته است
حتی این باران صاف و ساده
تا چترش را بر می دارد
بند می آید
و پیاده روهای بی پروا
پیش از آنکه پا
به خیابان بگذارد
برگهای زردشان را
زیر پل ها و نیمکت ها
پنهان می کنند
انگار تنها علایم پاییز زودرس
این یک مشت برگ زرد و
سکوت نیمروزی پرنده هاست
مثل توپ به دیوار خورده
از نیمه راه سفر
از روزی که بازگشته است
اشیا دور و برش هم
<تشخص> را جدی گرفته اند
همین دیروز
از پشت آیینه ی دستشویی
یک شیشه قرص خواب آور و ُ
یک بسته تیغ شمشیر نشان
غیبشان زده است.
از : عباس صفاری
- محبوبترين
- اتفاقی
- نظرات
-
۱۷۷۹
روز میلاد من است آمدهام دست کشم به سر ...10979 بازدید - ۲ ديدگاه - ۱۸۷۶
آنقدر غرق شد درون خودش، ساعت انتظار یادش ...10174 بازدید - ۳ ديدگاه - کانون ادبی زمستان
کانون ادبی زمستان تقدیم می کند: جلسه نقد و ...8507 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۷۶۳
چه استراحت خوبی است در جوار خودم خودم برای ...8177 بازدید - ۱۲ ديدگاه
کانون ادبی زمستان- ۵۱۹
خود را شبی در آینه دیدم دلم گرفت از ...986 بازدید - بدون ديدگاه - ۰۸۸
بارانی مورب در نیمروزی آفتابی هیچ اتفاقی نیافتاده است تنها تو ...1242 بازدید - بدون ديدگاه - ۲۲۱۴
از سينه برون كن دل و دادار نگه ...57 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۳۴
کاش دلتنگی نیز نام ِ کوچکی می داشت تا ...1048 بازدید - بدون ديدگاه
تبليغات
