امروز :شنبه ۸ اردیبهشت ۱۴۰۳
شعر

۲۰۸۲

زمان سیاه، زمین سرخ، آسمان خونین

به حکم پنجه ی طوفان، کبوتران خونین

 

تو از غروب میایی، درست از نوک کوه

و در مسیر تو چشمان آسمان خونیت

 

در امتداد تبر روح باغ خواهد مُرد

و گوشه گوشه ی دامان باغبان خونین

 

نگاه توطئه شب را مرور خواهد کرد:

به جرم راندن شیطان، فرشتگان خونین

 

تو بانگ می زنی: ای شهر! آسمانت سرخ!

و ای اهالی انکار! خاکتان خونین!

 

دو میخ سرخ تو را بر صلیب خواهد دوخت …

(گلوی راوی اینجای داستان خونین)

 

دو پا…نه! نعش دو تا کاج واژگون در خاک

دو شانه …نه! دو پرستوی نیمه جان، خونین

 

به جای چشم: دو تا ابر سرنگون در باد

به جای دست: دو پروانه ی جوان، خونین

 

پدر سیاه، پسر سرخ، آسمان خونین

شناسنامه ی پوسیده ی جهان خونین…

 

 

 

از : حامد ابراهیم پور

 

 

FacebookTwitterLinkedIn
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه






خبرنامه سایت

تبليغات

لیست شاعران

منو اصلی