تبلیغات:
امروز :جمعه ۷ اردیبهشت ۱۴۰۳
رویا ،
پشت ِ پنجره ایستاده بود !
با دفتر حسابُ چشمان میشی اش !
دنیا ،
در ایوان نشسته بود
با قیچی ُ چلوار ِ سفید ُ چشمان میشی اش !
من ،
در حیاط خوابیده بودم
با تسبیح بلند ِ چشمان میشی ام !
بادکنکی از فراز بید ،
زردُ
گـِـردُ
سبک گذشت ….
از : حسین پناهی
برچسب ها : حسین پناهیشعر نو
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه
- محبوبترين
- اتفاقی
- نظرات
-
۱۷۷۹
روز میلاد من است آمدهام دست کشم به سر ...10973 بازدید - ۲ ديدگاه - ۱۸۷۶
آنقدر غرق شد درون خودش، ساعت انتظار یادش ...10172 بازدید - ۳ ديدگاه - کانون ادبی زمستان
کانون ادبی زمستان تقدیم می کند: جلسه نقد و ...8493 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۷۶۳
چه استراحت خوبی است در جوار خودم خودم برای ...8172 بازدید - ۱۲ ديدگاه
کانون ادبی زمستان- ۱۷۸۰
خورشید جاودانه می درخشد در مدار خویش ماییم که پا ...3060 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۲۹۹
شوق پرکشیدن است در سرم قبول کن دلشکستهام اگر ...599 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۵۹۷
تهران برای زندگی من هرگز انار سرخ ندارد باید ...1023 بازدید - بدون ديدگاه - ۳۸۱
جدایی ما شبنم یخزدهای روی قلبِ من . . ...700 بازدید - بدون ديدگاه
تبليغات
