طبق یه رسم کهنه، تا بوده بعدِ بارون
مردم که خسته بودن از ظلمتِ خیابون
با یادِ لالههای پاکی که تو بهشتن
اسم ِ شهیدِ شهرُ با سرخ مینوشتن
حرمت گرفته این شهر از خونِ بچههاشُ
باید طلا بگیرن اِسمای کوچههاشُ
مردم اگر چه خستهان امیده تو نگاشون
رویای سبز دارن، خونه اگه دلاشون
همسایههای این شهر، همخونههای دردن
با آبِ روی لاله سروا رو سبز کردن
حالا که قبل ِ بارون چشمای کوچه خیسن
اسم شهیدِ شهرُ با سبز مینویسن
از : مهرداد شهابی