شهید هفتم اردیبهشت، «آزادی» است
که عاشقانه و زیباست
که رویایی و دلانگیز است
و حرفهای معطر به جاودانگیاش
لطیف و رایحهپرداز و سبزِتاریک است.
که از نسیم دلانگیز باغهای جنوب
بهار مییابد
شهید هفتم اردیبهشت، مائدهای است
شنیدنی
کلام معجزهی روشنایی و طرب است
لطیفهی گل سرخ است در گذرگه باد
شهید هفتم اردیبهشت
زیباترین ترانهی عالم را
خاطرنشان زمزمهسار من
یا شور جاودانِ نَی و گیتار!
پروردگار طبل و پیانو!
شایان سوز و ساز بلندم کن
تا بیشتر به دامنت آویزم
و بیشتر گداز برانگیزم
شایستهی حضور و
پسندم کن
فردایی از مراد سر راه است
فردایی از خجستهترین ایام
تا شهریار گمنشدهاش باشم
یا تاجبخش تاج ستان
کاری
در بارگاه، منتظرم
باری!
از : عبدالقهار عاصی