امروز :یکشنبه ۹ اردیبهشت ۱۴۰۳
شعر

۲۱۱۰

به خودت زُل بزن کمی ، به خودت

به زن خسته ی کلافه شده

به خودت زل بزن فقط ، بشمار

چند موی سپید اضافه شده

.

پوست بودی و هی ورم کردی

زخم بودی و هی نمک خوردی

آینه دارد از تو می پرسد

آخرین بار کی کتک خوردی

.

آخرین بار کی کتک خوردی ؟

وقت صبحانه بود یا که ناهار!

جنس دوم شدی که گریه کنی

همه ی عمر با سیمون دو بووآر

.

باز بشکن …چقدر جا داری؟

چند تا امشب است سهمیه ات؟

چند تا دیس ؟ چند تا لیوان ؟

چند بشقاب از جهیزیه ات ؟

.

نامه بنویس و فکر کن که چرا

با خودت فکر کن : به خاطر چی؟

نامه به کودکی که زاده نشد

گریه کن زیر نامه با فالاچی

.

گریه کن پشت پرده های ضخیم

گریه کن با چراغ های نِئون

گریه کن روی رخت های کثیف

گریه کن پشت گوشی تلفن …

.

تیغ بردار و حمله کن ، سمت ِ

خاطراتی که قتل عام شدند

گریه کن … تیغ با رگت قهر است

گریه کن …قرص ها تمام شدند

.

سوختی ، سوختی مچاله شدی

وسط زندگیِ دود شده

چند چین زیر پلکت افتاده

چند جای تنت کبود شده؟

 

 

 

از : حامد ابراهیم پور

FacebookTwitterLinkedIn
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه






خبرنامه سایت

تبليغات

لیست شاعران

منو اصلی