امروز :شنبه ۸ اردیبهشت ۱۴۰۳
شعر

۱۰۱۰

 

از دست های گرم ِ تو

کودکان ِ توأمان ِ آغوش ِ خویش

سخن ها می توانم گفت

غم ِ نان اگر بگذارد .

 

نغمه در نغمه در افکنده

ای مسیح ِ مادر ، ای خورشید !

از مهربانی ِ بی دریغ ِ جان ات

با چنگ ِ تمامی ناپذیر ِ تو سرودها می توانم کرد

غم ِ نان اگر بگذارد .

 

رنگ ها در رنگ ها دویده ،

از رنگین کمان ِ بهاری ِ تو

که سراپرده در این باغ ِ خزان رسیده برافراشته است

نقش ها می توانم زد

غم ِ نان اگر بگذارد .

 

چشمه ساری در دل و

آبشاری در کف ،

آفتابی در نگاه و

فرشته ای در پیراهن ،

از انسانی که تویی

قصه ها می توانم کرد

غم ِ نان اگر بگذارد .

 

 

 

از : احمد شاملو

 

FacebookTwitterLinkedIn
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه






خبرنامه سایت

تبليغات

لیست شاعران

منو اصلی