تبلیغات:
امروز :شنبه ۸ اردیبهشت ۱۴۰۳
وقتی به بامدادان
مهر ِ سپهر ، جلوه گری را ،
آغاز می کند ؛
وقتی که مهر ،
پلک گرانبار خواب را ،
با ناز و با کرشمه ز هم باز می کند
آنگه ستاره ی سحری ،
ــ در سپیده دم
خاموش می شود ؛
آری
من آن ستاره ام ،
که با طلوع گرم تو در زندگانیم
خاموش گشته ام .
ــ از یاد روزگار فراموش گشته ام ــ
از : حمید مصدق
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه
- محبوبترين
- اتفاقی
- نظرات
-
۱۷۷۹
روز میلاد من است آمدهام دست کشم به سر ...10976 بازدید - ۲ ديدگاه - ۱۸۷۶
آنقدر غرق شد درون خودش، ساعت انتظار یادش ...10172 بازدید - ۳ ديدگاه - کانون ادبی زمستان
کانون ادبی زمستان تقدیم می کند: جلسه نقد و ...8494 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۷۶۳
چه استراحت خوبی است در جوار خودم خودم برای ...8173 بازدید - ۱۲ ديدگاه
۱۷۷۹
کانون ادبی زمستان
تبليغات
