تبلیغات:
امروز :شنبه ۸ اردیبهشت ۱۴۰۳
دلم می خواهد ،
فارغ از دندان درد ِ ابتذال ، ترانه بخوانم !
می دانی چیست ؟
نمی دانم !
ولی فکر می کنم که در این دنیای بزرگ
علاوه بر دریای سرخ ،
چیزهای دیگری هم وجود دارد !
مثلن یک سوال !
یک سوال ِ مشکل که هیچ کس جوابش را نمی داند !
فکر می کنم شب ُ روزی
که گلیم دو رنگ زندگی ما را تار و پودند ،
به یک سوال ِ بی جواب ختم می شوند !
رنگ ،
ختم ،
گلیم ،
جواب !
سرم گیج می رود !
گیج می رود
و این حق را هم به تو می دهم که سرت گیج برود !
کاش تنها نبودی !
آنوقت می توانستم به این موضوع و موضوعات ِ دیگر
اینقدر بلند بخندم
تا همسایه هایم از خواب بیدار شوند !
می دانی ؟
انگار چرخ و فلک سوارم !
انگار قایقی مرا می برد !
انگار روی شیب ِ یرف ها با اسکی می روم !
مرا ببخش !
.
.
.
از : حسین پناهی
برچسب ها : حسین پناهیشعر نو
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه
- محبوبترين
- اتفاقی
- نظرات
-
۱۷۷۹
روز میلاد من است آمدهام دست کشم به سر ...10976 بازدید - ۲ ديدگاه - ۱۸۷۶
آنقدر غرق شد درون خودش، ساعت انتظار یادش ...10172 بازدید - ۳ ديدگاه - کانون ادبی زمستان
کانون ادبی زمستان تقدیم می کند: جلسه نقد و ...8494 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۷۶۳
چه استراحت خوبی است در جوار خودم خودم برای ...8173 بازدید - ۱۲ ديدگاه
کانون ادبی زمستان
تبليغات
