اگر خواستی بیا

من همانجایم که بودم

همانجایی که رهایم کردی . . .

از : م . محمدی مهر

تا وقتی بود

شعر حفظ می کرد

حالا فقط

شعر او را حفظ می کند . . . .

از : م . محمدی مهر

به یاد قیصر

بر لبه ی باز ِ پشت ِ بام ِ جهان

جسورانه قدم می زدم که

نسیمی مرا

به این زندگی آورد !

از : م . محمدی مهر

زندگی ِ تلخ ِ من از این هم تلخ تر می شود

اگر

اعتراف کنی که که

از اول هم دوستم نــ….

….

نه !

از : م . محمدی مهر

من می شکنم همچون بغض

می ریزم زیر پایت

و به سادگیه یک قطره اشک

می میرم …

وقتی که چشمهایت غصه دارند !

از : م . محمدی مهر

در اتاقم را بسته ام

و فکر می کنم

دنیا در پشت این درهای بسته و

پرده های کشیده

چقدر تاریک است !

از : م . محمدی مهر

درست است که

دست هایم خالی اند …

دل ِ پـُـرم را به سویت نشانه می روم !

از : م . محمدی مهر

یخ نگاهت که می شکند

سرت را که بالا می گیری

آب می شوم !

از : م . محمدی مهر

سرت را بالا بگیر

سینه را سپر کن

صدایت را بینداز ته حلقت و فریاد بزن :

” من فراموشش کردم ! ”

….

بعد راست بینی ات را بگیر و

تا ته بی نهایت برو …

پینوکیوی بیچاره !

از : م . محمدی مهر

دنیا

بالا و پایین اش جا بجا می شود

وقتی که سر به زیر می اندازی !

از : م . محمدی مهر

کنار قبر خویش

نفس می کشیم

می دویم

می خوریم

می آشامیم

نفس می کشیم

کنار قبر خویش !

از : م . محمدی مهر

همچون پرنده ای

که از بالاترین شاخه ی

بلندترین درخت ِ جنگل

به پایین پرت می شود …

در نبودنت

نمی میرم !

از : م . محمدی مهر