تبلیغات:
امروز :دوشنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۳
میان ابرو و چشم توگیر و داری بود
من این میانه شدم کشته این چه کاری بود
تو بی وفا واجل در قفا و من بیمار
بمردم از غم و جز این چه انتظاری بود
مرا ز حلقه ی عشاق خود نمیراندی
اگر به نزد توام قدر و اعتباری بود
در آفتاب جمال تو زلف شبگردت
دلم ربود و عجب دزد آشکاری بود
به هر کجا که ببستیم باختیم ز جهل
قمار جهل نمودیم و خوش قماری بود
تمدن آتشی افروخت در جهان که بسوخت
زعهد مهر و وفا هرچه یادگاری بود
بنای این مدنیت به باد می‌دادم
اگر به دست من از چرخ اختیاری بود
میئی خوریم به باغی نهان ز چشم رقیب
اگر تو بودی و من بودم و بهاری بود
از : ملک الشعرا بهار
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه
- محبوبترين
- اتفاقی
- نظرات
-
۱۷۷۹
روز میلاد من است آمدهام دست کشم به سر ...10982 بازدید - ۲ ديدگاه - ۱۸۷۶
آنقدر غرق شد درون خودش، ساعت انتظار یادش ...10177 بازدید - ۳ ديدگاه - کانون ادبی زمستان
کانون ادبی زمستان تقدیم می کند: جلسه نقد و ...8521 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۷۶۳
چه استراحت خوبی است در جوار خودم خودم برای ...8182 بازدید - ۱۲ ديدگاه
کانون ادبی زمستان- ۲۷۹
قلم به دست گرفتم، مداد را بکشم به زن ...1185 بازدید - بدون ديدگاه - ۰۷۲
خواباندن پیراهن موسا در چای ! مقاومت ِ پلاستیک و ...876 بازدید - بدون ديدگاه - کانون شعر و ترانه پارس
چهل و پنجمین همنشینی کانون شعر و ترانه پارس ...719 بازدید - بدون ديدگاه - ۹۰۹
می دویم فریاد می زنیم می ایستیم فرار می کنیم می خندیم اشک ...751 بازدید - بدون ديدگاه
تبليغات
