راستی آینه ی نخوت ایام سلام

پله ی آخر خرپشته ی هر بام، سلام

آسیابان دهاتی همه با گندم قهر

کد خدایی که رُعایای تو بدنام، سلام

دهن عربده از درد بر آورده به عرش

مشت محکم به سر و صورت اجرام، سلام

لوله ی دودکشش خانه ی جادوگر پیر

اولین کنگره ی رسمی اهرام، سلام

حوله ی برفی پیچیده به اندام خدای

مشعل کوره ی تون تابی حمام، سلام

کله قندِ شبِ عقدِ من و زن های جوان

مدل سینه ی مخروطی قُط‍‍‍ام، سلام

ای که بین الحرمینِ تو سهند وسبلان

مثل پُـ-ـستان زنی خوش بَر و اندام، سلام

پوزه ی کف به لب آورده ی مرموز شتر

غوزه ی وش به سر آورده سرانجام، سلام

کوزه ی شعبده، لب بر یخ و دل بر دوزخ

حوزه ی عشق من و نفرت اقوام، سلام

زوزه ی صامتِ ثابت قدم ای گرگ بزرگ

برف ری در دهن خونی بسطام، سلام

طور سینای کیومرث و جم و اِفریدون

خیمه ی امن خداوندی خیام، سلام

تخم بی نطفه ی سیمرغ ترین ها در قاف

سر سودا زده ی کشور سرسام، سلام

شحنه دل در گرو عشق کنیزک دارد

به سلامی که تو پاسخ ندهی شک دارد

ابر یک بالش وهم است رها کن آنرا

منع شلیک بده هنگ نگهبانان را

جهت عرض ادب  برگ تردد دارم

پهن کن سفره ی دریاچه بیاور نان را

نامه ام مهر به طغرای عمر خیام است

منزوی واسطه شد تا بنویسد آن را

شعر پیوست هم از شاعر آزادی خواه

از  تقی خان بهار است دماوندان را

نعل فولاد به اسبم بده اندازه کنند

چارده قرن دویده است ببین حیوان را

چارده قرن بکوب آمدم ومکث نکرد

نه لب رود نه جنگل نه شب توفان را

داغی از گله ی پرویز به اِشکم دارد

کره ی کره ی شبدیز به اِشکَم دارد

پلک پارو کن ازین برف خمارستان را

جلوه کن باغچه در باغچه چشمستان را

اخم کن تا دل صیاد پُر از ابر شود

گِل بگیر از دو سر لوله تفنگستان را

ریگ در ریگ پُر از آتش و خاکستر کن

مرز تا مرزِ اَقالیم شکارستان را

استخوان ری و مرو از دهن گرگ بگیر

که عرب قیمه کند فرش بهارستان را

از : محمدرضا حاج رستم بیگلو