امروز :یکشنبه ۹ اردیبهشت ۱۴۰۳
شعر

۱۸۸۶

مرا بجـان تـو سوگند و  صعــب سـوگنــدی

که  هرگز  از  تو  نگردم نه بشنوم  پندی

 

دهنـــد پنــدم و  مـــن هیچ  پنــد نپـذیــرم

که  پنـد  سـود  ندارد  به آرزومندی

 

شنیده ام که بهشت آن کسی تواند یافت

که   آرزو    برســانـد   بــه   آرزومنـدی

 

هزار  کبـــک  نــدارد  دل  یکــی شاهیــن

هـزار   بنــده   نــدارد   دل   خـداونــدی

 

تـرا  اگــر  ملــک   چینیــان  بدیــدی  روی 

نمــاز   بردی   و   دینــار   بـــر پراکنـدی

 

و گـر تــرا ملــک هنــدوان   بدیــدی  موی

سجود  کردی  و  بتخانه هاش  برکندی

 

بـه منجنیـق عـذاب انـدرم  چو  ابـراهیــم

بــه  آتش حسراتـم   فکنــد  خواهنـدی

 

تــرا سلامــت باد ای گــل بـهـار  بهشـت

که  سوی  قبـله  رویت  نماز  خواننـدی

از : شهید بلخی

FacebookTwitterLinkedIn
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه






خبرنامه سایت

تبليغات

لیست شاعران

منو اصلی