تبلیغات:
امروز :یکشنبه ۹ اردیبهشت ۱۴۰۳
بهار رفته، خدا رفته، عشق من رفته
چقدر گریه کنم؟ آه! واقعاً رفته
وباز عقربه ها مثل پتک می کوبند
تمام ثانیه های شما به زن رفته
خداکند نرسم پس بخواب ساعتِ شوم
همیشه گریه نمودست تا ترن رفته!
و دختری که لباس سپید … پوشیده
ومرد تا ابدالدّهر در کفن رفته
وزن که پرچم خود رابه قلّه کوبیده
ومرد خسته، تا آخر لجن رفته
وچشم مرد به یک راه پوچ خیره شده
وزن که هردفعه قبل آمدن رفته!
از : سیدمهدی موسوی
برچسب ها : سیدمهدی موسویغزل پست مدرن
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه
- محبوبترين
- اتفاقی
- نظرات
-
۱۷۷۹
روز میلاد من است آمدهام دست کشم به سر ...10979 بازدید - ۲ ديدگاه - ۱۸۷۶
آنقدر غرق شد درون خودش، ساعت انتظار یادش ...10174 بازدید - ۳ ديدگاه - کانون ادبی زمستان
کانون ادبی زمستان تقدیم می کند: جلسه نقد و ...8505 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۷۶۳
چه استراحت خوبی است در جوار خودم خودم برای ...8177 بازدید - ۱۲ ديدگاه
۱۷۷۹
کانون ادبی زمستان- ۱۶۵۱
باران نبود پنجره ها زار می زدند بر بند ...747 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۲۹۸
نه این برف را دیگر سر ِ باز ایستادن نیست ...3862 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۰۱۳
از دور می آیی اما سرد تابستان از سردی ات ...647 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۸۱۵
یادم رفته است چطور حرفمان شد چه کسی چه کسی ...778 بازدید - بدون ديدگاه
تبليغات
