امروز :سه شنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
شعر

۲۱۹۶

مویت رها مکن که چنین بر هم اوفتد

کآشوب حسن روی تو در عالم اوفتد

 

گر در خیال خلق، پری‌وار بگذری

فریاد در نهاد بنی آدم اوفتد

 

افتاده تو شد دلم ای دوست دست گیر

در پای مفکنش که چنین دل کم اوفتد

 

در رویت آن که تیغ نظر می‌کشد به جهل

مانند من به تیر بلا محکم اوفتد

 

مشکن دلم که حقه راز نهان توست

ترسم که راز در کف نامحرم اوفتد

 

وقت است اگر بیایی و لب بر لبم نهی

چندم به جست و جوی تو دم بر دم اوفتد

 

سعدی صبور باش بر این ریش دردناک

باشد که اتفاق یکی مرهم اوفتد

 

 

از : سعدی علیه الرحمه

 

 

FacebookTwitterLinkedIn
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه






خبرنامه سایت

تبليغات

لیست شاعران

منو اصلی