در مرز ِ نگاه ِ من
از هر سو
دیوارها
بلند
دیوارها
چون نومیدی
بلند است .
آیا درون ِ هر دیوار
سعادتی هست
و سعادتمندی
و حسادتی ؟ ــ
که چشم اندازها
از این گونه
مشبّک است ،
و دیوارها و نگاه
در دوردست های نومیدی
دیدار می کنند ،
و آسمان
زندانی ست
از بلور ؟!
از : احمد شاملو