آنچه جان
از من
همی ستاند
ای کاش دشنه یی باشد
یا خود
گلوله یی .
زَهر مباد ای کاشکی ،
زهر ِ کینه و رشک
یا خود زهر ِ نفرتی .
درد مباد ای کاشکی ،
درد ِ پرسش های گزنده
جرّاره به سان ِ کژدم هایی ،
از آن گونه که ت پاسخ هست و
زبان ِ پاسخ
نه ،
و لاجرم پنداری
گــَـزیده ی کژدم را
تریاقی نیست …
آنچه جان از من همی ستاند
دشنه یی باشد ای کاش
یا خود
گلوله یی .
از : احمد شاملو