ــ نظر در تو می کنم ای بامداد
که با همه ی جمع چه تنها نشسته ای !
ــ تنها نشسته ام ؟
نه
که تنها فارغ از من و از ما نشسته ام .
ــ نظر در تو می کنم ای بامداد
که چه ویران نشسته ای !
ــ ویران ؟
ویران نشسته ام ؟
آری ،
و به چشم انداز ِ امیدآباد ِ خویش می نگرم .
ــ نظر در تو می کنم ای بامداد ، که تنها نشسته ای
کنار ِ دریچه ی خـُردت .
ــ آسمان ِ من
آری
سخت تنگ چشمانه به قالب آمد .
ــ نظر در تو می کنم ای بامداد ، که اندُه گنانه نشسته ای
کنار ِ دریچه ی خُردی که بر آفاق ِ مغربی می گشاید .
ــ من و خورشید را هنوز
امید ِ دیداری هست ،
هر چند روز ِ من
آری
به پایان ِ خویش نزدیک می شود .
ــ نظر در تو می کنم ای بامداد …
از : احمد شاملو