در شمال ابریشم آبی مرسوم است

و در جنوب ، کتان زرد !

ما ساکنان ِ این خرس گسترده ،

همه سرما خورده ی یک زمستانیم !

از : حسین پناهی

انسانم !

ساکت ، چون درخت سیب !

گسترده ، چون مزرعه ی یونجه !

و بارور ، چون خوشه ی بلوط !

به جز خداوند ،

چه کسی شایسته ی پرستش من خواهد بود ؟!

از : حسین پناهی

بی شک آخرین شماره

از شمارش معکوس ِ کفتار صبور عقل ،

سرانجام ،

واپسین نفس ِ گاو دل خواهد بود !

ما راه می رفتیم و زندگی نشستن بود !

ما می دویدیم و زندگی راه رفتن بود !

ما می خوابیدیم و زندگی دویدن بود !

نه ! انسان ، هیچ گاه برای خود مامن خوبی نبوده است !

از : حسین پناهی

به بهشت نمی روم

اگر

مادرم آنجا نباشد ….

از : حسین پناهی

پیامبر جوان

زمین به زمین ُ

آسمان به آسمان

می گردد تا به معجزه ی نگاه ،

جهان را با ریگی آشنا کند !

ریگی ساده

که در حاشیه ی هر رودخانه ی ساده تری یافت می شود !

از : حسین پناهی

میزی برای کار ،

کاری برای تخت ،

تختی برای خواب ،

خوابی برای جان ،

جانی برای مرگ ،

مرگی برای یاد ،

یادی برای سنگ ،

این بود زندگی ….

از : حسین پناهی

رویا ،

پشت ِ پنجره ایستاده بود !

با دفتر حسابُ چشمان میشی اش !

دنیا ،

در ایوان نشسته بود

با قیچی ُ چلوار ِ سفید ُ چشمان میشی اش !

من ،

در حیاط خوابیده بودم

با تسبیح بلند ِ چشمان میشی ام !

بادکنکی از فراز بید ،

زردُ

گـِـردُ

سبک گذشت ….

از : حسین پناهی

قار !

قار !

قار !

فلامینگوهای بی شما ،

بر ساحل ِ شور ِ فلسفه ….

از : حسین پناهی

نیمکت کهنه ی باغ

خاطرات دورش را

در اولین باران ِ زمستانی

از ذهن پاک کرده است !

خاطره ی شعرهایی را که هرگز نسروده بودم !

خاطره ی آوازهایی را که هرگز نخوانده بودی ….

از : حسین پناهی

نیمکت کهنه ی باغ

خاطرات دورش را

در اولین باران ِ زمستانی

از ذهن پاک کرده است !

خاطره ی شعرهایی را که هرگز نسروده بودم !

خاطره ی آوازهایی را که هرگز نخوانده بودی ….

از : حسین پناهی

به من بگویید !

فرزانگان رنگ و بوم و قلم !

چگونه خورشیدی را تصویر می کنید

که ترسیمش

سراسر خاک را خاکستر نمی کند ؟

از : حسین پناهی

دکلمه شعر با صدای شاعر:

خوشا به حال لک لکا که خوابشون واو نداره !

خوشا به حال لک لکا که عشقشون قاف نداره !

خوشا به حال لک لکا که مرگشون گاف نداره !

خوشا به حال لک لکا که لک لک اند !

از : حسین پناهی