امروز :سه شنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
شعر

۱۹۶۶

چه شمایلی خواهند یافت

استخوان‌ها

که رها شوند در آب؟

آبی که کج می‌تاباند

استخوان‌های قراریافته را

به دریاچه‌های بدنام

چه کسی نیازمند رویاهای من است؟

تصویرهایی

که هر اندامشان

پرتاب شده به خواب‌هام

از فاجعه‌ای

خوابی که در آن عقاب یورتمه می‌رود

سگ جگر تندیس می‌خورد

آهوبره شیرِ عقاب می‌نوشد

و اسب سفید

به دنبال پروانه‌ای

چموشی‌ها می‌کند به علفزار؟

چه شمایلی دارد

استخوان در رویا و عربده در آب

چه کسی دیده است دهان واژه را

وقتی که صدا می‌کند واژه‌ی دیگر را؟

نی

افتاده به ژرفای برکه

ـــ گره گره ـــ

چه کسی می‌شنود

از دهان پرِ شن

آواز وی؟

 

 

از : منوچهر آتشی

FacebookTwitterLinkedIn
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه






خبرنامه سایت

تبليغات

لیست شاعران

منو اصلی