تبلیغات:
امروز :دوشنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۳
کسی که داغ تو دارد چه با بهار کند؟
«بهارِ توبه‌شکن» می‌رسد چه کار کند؟
در این سرابِ عذاب، این خرابِ خون‌آلود
کدام دانه بکارم که سبزه‌زار کند؟
نیا به مجلسِ عیشی که از عزا کم نیست
«شراب» خواهی و در کام «زهرمار» کند!
اگر که آب بجوییم، آتش افزاید
وگر که شیشه درآریم، سنگسار کند!
ز عهدِ خواجه ملولم که از «وفاداری»
همین گرفته که دایم «وفا» به «دار» کند!!
عجب مدار که روزی سپهرِ حیلت‌ساز
تو را پیاده کند، خلق را سوار کند!
ز بی‌شکیبی این آسمانِ «تاوان‌گیر»
عجب مدار که آن کاخ را غبار کند!
بعید نیست که لولی‌وشان شهرآشوب
چنان کنند کزین خانه خواجه بار کند!
دعای پیرِ ستمدیده، کارساز نشد!
ولی امیدِ جوانانِ شرزه «کار» کند!!!
از : مرتضی لطفی
برچسب ها : غزلمرتضی لطفی
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه
- محبوبترين
- اتفاقی
- نظرات
-
۱۷۷۹
روز میلاد من است آمدهام دست کشم به سر ...10981 بازدید - ۲ ديدگاه - ۱۸۷۶
آنقدر غرق شد درون خودش، ساعت انتظار یادش ...10174 بازدید - ۳ ديدگاه - کانون ادبی زمستان
کانون ادبی زمستان تقدیم می کند: جلسه نقد و ...8510 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۷۶۳
چه استراحت خوبی است در جوار خودم خودم برای ...8179 بازدید - ۱۲ ديدگاه
کانون ادبی زمستان
تبليغات
