امروز :یکشنبه ۹ اردیبهشت ۱۴۰۳

۱۲۸۶

 

که زندان ِ مرا بارو مباد

جز پوستی که بر استخوان ام .

 

بارویی آری ،

اما

گِرد بر گِرد ِ جهان

نه فراگرد ِ تنهایی ِ جان ام .

 

آه

آرزو ! آرزو !

 

پیازینه پوست وار حصاری

که با خلوت ِ خویش چون به خالی بنشینم

هفت دربازه فراز آید

بر نیاز و تعلق ِ جان .

 

فروبسته باد

آری فروبسته باد و

فروبسته تر ،

و با هر دربازه

هفت قفل ِ آهن جوش ِ گران !

 

آه

آرزو ! آرزو !

 

 

از : احمد شاملو

 

 

FacebookTwitterLinkedIn
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه






خبرنامه سایت

تبليغات

لیست شاعران

منو اصلی