تبلیغات:
امروز :جمعه ۷ اردیبهشت ۱۴۰۳
هی پارس می کنند شب و روز در سرم
هی طعنه می زنند به اشعار دفترم
« این آب هندوانه به تو نان نمی دهد » :
دیروز با کنایه به من گفت مادرم
صد بار گفته اید چرا ول نمی کنید
خسته شدم … خدا… به شما چه که شاعرم
اصلا ً اگر نخواست کسی زندگی کند …
این روزها برای تو ای مرگ حاضرم
حتی بمیرم و غزلی تازه تر شوم
تا چشم دشمنان خودم را در آورم
گفتم که آدمند غزل گیرشان کنم
افسوس آدمند بلی !! خاک بر سرم
انکار می کنند مرا ، خنده دار نیست ؟
از هر جهت که فکر کنی از همه سرم
اما غزل ؛ به حاشیه رفتیم الغرض
من شاعرم همیشه ، کمی هم کبوترم
پرواز را بلد شده ام چند سال پیش
از ترس این جماعت نادان نمی پرم
شب توی شهر رسم کبوتر کشان که بود
سنگی یواش آمد و در گوشه ی پَرم…
از : محمد ارثی زاد
برچسب ها : غزلمحمد ارثی زاد
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه
- محبوبترين
- اتفاقی
- نظرات
-
۱۷۷۹
روز میلاد من است آمدهام دست کشم به سر ...10974 بازدید - ۲ ديدگاه - ۱۸۷۶
آنقدر غرق شد درون خودش، ساعت انتظار یادش ...10172 بازدید - ۳ ديدگاه - کانون ادبی زمستان
کانون ادبی زمستان تقدیم می کند: جلسه نقد و ...8493 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۷۶۳
چه استراحت خوبی است در جوار خودم خودم برای ...8172 بازدید - ۱۲ ديدگاه
کانون ادبی زمستان- سقوط به ارتفاع هشت هزارپایی – داستان خیلی کوتاه
پسر جوانی با کت شلوار و بسیار رسمی ...345 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۴۲۷
دو باره دختری امشب به خواب دیده مرا ...772 بازدید - بدون ديدگاه - ۲۰۵۳
گورت را گم کن، گورت را گم کن ای ...112 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۲۹۵
توی دالانی از سکوت و هراس پشت دیوارهای دلتنگی می ...1102 بازدید - بدون ديدگاه
سقوط به ارتفاع هشت هزارپایی – داستان خیلی کوتاه
تبليغات
