تبلیغات:
امروز :یکشنبه ۹ اردیبهشت ۱۴۰۳
سردمه
مثل آغاز حیات گل یخ!
چه کنم؟
ها؟! چه کنم؟!
ما چرا می‌بینیم؟
ما چرا می‌فهمیم؟
ما چرا می‌پرسیم؟
نیمکت کهنه باغ
خاطرات دورش را
در اولین بارش زمستانی
از ذهن پاک کرده است
خاطره شعرهایی را که هرگز نسروده بودم
خاطره آوازهایی را
که هرگز
نخوانده بودیم…
از : حسین پناهی
دانلود دکلمه شعر با صدای شاعر
برای مشاهده سایر دکلمه های شاعر کلیک کنید
برچسب ها : حسین پناهی
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه
- محبوبترين
- اتفاقی
- نظرات
-
۱۷۷۹
روز میلاد من است آمدهام دست کشم به سر ...10979 بازدید - ۲ ديدگاه - ۱۸۷۶
آنقدر غرق شد درون خودش، ساعت انتظار یادش ...10174 بازدید - ۳ ديدگاه - کانون ادبی زمستان
کانون ادبی زمستان تقدیم می کند: جلسه نقد و ...8507 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۷۶۳
چه استراحت خوبی است در جوار خودم خودم برای ...8177 بازدید - ۱۲ ديدگاه
کانون ادبی زمستان- ۱۹۴۰
رنگی ست و ــ خَف در خاطرم آن سال تو بودی ...462 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۷۴۷
سرزمین بیحاصلی میبینم بناهای سست و حصارهای بلندی تابوت های ...754 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۳۵۴
عاشقت باشم میمیرم یا عاشقت نباشم؟ نمیدانم کجا میبری مرا همراهت ...1011 بازدید - بدون ديدگاه - ۳۵۳
کافی نبود و نیست ، هزاران هزار سال تا ...2998 بازدید - بدون ديدگاه
تبليغات
