از سفر می آیم

با چمدانی خالی . . .

و بسیار سنگین !

. . . .

تمام تنهایی ام را

در چمدان جا کرده ام !

از : م . محمدی مهر

تصور کن …

تصور کن یک روز ِ خیلی خیلی معمولی

زمانی که حواست به هیچ کجا نیست*

جایی …

کسی …

اسیر چشمهایت گشته است

و تو

رهایش کرده ای ….

همانگونه اسیر …

همانگونه در بند ،

بی بند …

از : م . محمدی مهر

* وقتی حواست نیست زیباترینی ، وقتی حواست هست فقط زیبایی !

حالا که آمده ای

تعجب می کنی …

هنوز هم عاشقم !

اما نه بر تو ….

از : م . محمدی مهر

زندگی می رود
در حالی که من
زودتر از او رفته ام !

از : م . محمدی مهر

و آنگاه که پلکهایت ….

چه می گویم ؟

تو که دیگر نیستی ….

از : م . محمدی مهر

بیا !

بیا و برگرد …

برگرد و نگذار

که به بی کسی عادت کنم ….

از : م . محمدی مهر

مهم نیست ، کـِـی ؟!

مهم نیست ، چطور ؟!

مهم نیست ، چرا ؟!

تو

رفته ای ….

همین !

از : م . محمدی مهر

یک مثلث ساده است :

تو …

خاطراتت …

زندگی ام …

از : م . محمدی مهر

یکی بود

یکی نبود

یکی من بودم که هنوز هستم ….

یکی تو بودی که دیگر ….

از : م . محمدی مهر

نمی دانم ….

تو به آسمان چشم دوخته ای

یا آسمان را به چشمان تو ….

از : م . محمدی مهر

دست در دست تو

تمام خیالاتم را

پیاده روی می کنم ….

از : م . محمدی مهر

قبول که ما دو خط موازی

هیچگاه به همدیگر نمی رسیم

فقط

کمی فاصله را کمتر کن

می خواهم بهتر ببینمت …

از : م . محمدی مهر