شبی شناخت دلت را و نی‌لبک برداشت
برای از تو سرودن دلش ترک برداشت
چه آسمان سپیدی مقابلش رویید
دو بال سبز به ابعاد شاپرک برداشت
در آرزوی بهاری همیشه جاویدان
خیال سبز ترا مثل یک محک برداشت
شبیه آدم عاشق گناه را فهمید
وسیب چشم تو انگار بوی شک برداشت
درست لحظه‌ی چیدن…چه خواب شیرینی
میان هق‌هق باران دلش ترک برداشت
از : مریم اسکندری گندمانی
کانون ادبی زمستان
