تبلیغات:
امروز :یکشنبه ۹ اردیبهشت ۱۴۰۳
چهار فصل خدا هم شده خزان بی تو
سیاه چاله ی سردی است این جهان بی تو
یکی دو چای و غروب و لبم که یک بوسه ــ
نمی زند به لب داغ استکان بی تو
مگر نه اینکه دو بال پریدنت هم ریخت
نمی کشد دل من پر به آسمان بی تو
نیامدی و هنوزم نشسته ام تنها
کنار ساحل دریای بی کران بی تو
چه زود رفت تمام جوانی ام بر باد
چه زود پیر شد این شاعر جوان بی تو
از : محمد تقوایی
برچسب ها : غزلمحمد تقوایی
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه
- محبوبترين
- اتفاقی
- نظرات
-
۱۷۷۹
روز میلاد من است آمدهام دست کشم به سر ...10979 بازدید - ۲ ديدگاه - ۱۸۷۶
آنقدر غرق شد درون خودش، ساعت انتظار یادش ...10174 بازدید - ۳ ديدگاه - کانون ادبی زمستان
کانون ادبی زمستان تقدیم می کند: جلسه نقد و ...8507 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۷۶۳
چه استراحت خوبی است در جوار خودم خودم برای ...8177 بازدید - ۱۲ ديدگاه
کانون ادبی زمستان- ۲۱۰۲
چشمانت شعلهورند از شرابی سرخ چگونه بنشانم این شعلهها را ...145 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۰۷۱
امشب صفای گریه ی من ، سیلاب ِ ابرهای ...574 بازدید - بدون ديدگاه - ۵۷۲
درست است که دست هایم خالی اند ... دل ِ ...792 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۷۴۹
محکمم مثل سنگ ، با این حال روی قلبم ...864 بازدید - بدون ديدگاه
تبليغات
