امروز :شنبه ۸ اردیبهشت ۱۴۰۳
شعر

۱۹۲۳

نازی: بیا زیر چتر من که بارون خیست نکنه

میگم که خیلی قشنگه که بشر تونسته آتیشو کشف بکنه

و قشنگتر اینه که

یادگرفته گوجه را

تو تابه ها

سرخ کنه و بعد بخوره

راسی راسی؟ یه روزی

اگه گوجه هیچ کجا پیدا نشه

اون وقت بشر چیکار کنه؟

 

من: هیچی ناری

دانشمندا تز میدن تا تابه ها رو بخوریم…

وقتی آهنا همه تموم بشه

اون وقت بشر

لباسارو میکنه و با هلهله

از روی آتیش میپره

 

نازی: دوربین لوبیتل مهریه مو

اگه با هم بخوریم

هلهله های من و تو

چطوری ثبت میشه؟!!!

 

من: عشق من…

آب ها لنز مورب دارند

آدمو واروونه ثبتش میکنند

عکسمون تو آب برکه تا قیامت میمونه…

 

نازی: رنگی یا سیاه سفید؟

 

من: من سیاه و تو سفید…

 

نازی: آتیش چی میشه؟ تو آبا خاموش نمیشن آتیشا

 

من: نمیدونم والله…

چتر رو بدش به من

 

نازی: اون کسی که چتر رو ساخت عاشق بود؟

 

من: نه عزیز دل من، آدم بود…

 

از : حسین پناهی

 
دانلود دکلمه شعر با صدای شاعر

برای مشاهده سایر دکلمه های شاعر کلیک کنید

FacebookTwitterLinkedIn
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه






خبرنامه سایت

تبليغات

لیست شاعران

منو اصلی