چقدر منتظرم من، خدا کند تو بیایی
نشسته پشت درم من، خدا کند تو بیایی
از آن درخت شکسته، از آن پرنده خسته
هنوز خسته ترم من، خدا کند تو بیایی
همیشه در سفری تو، بهار و برگ و بری تو
درخت بی ثمرم من، خدا کند تو بیایی
غریب مانده ام اینجا، غریب مثل پرستو
شکسته بال و پر من، خدا کند تو بیایی
شب است و ماه، تویی تو ، نشان راه تویی تو
ببین که دربدرم من، خدا کند تو بیایی
از : محمدرضا احمدی فر
کانون ادبی زمستان
