من اون سنگی‌ام که از جاش دراومده میون صخره‌ها
همون قلبه‌ی وسط تیرا،
اون دختره‌ی گوشه‌گیر، میون دخترا،
همون‌‌پسر که جوون‌مرگ می‌شه، تو پسرا.
میون جوابا، سوالم و
وسط عاشقا، شمشیر و
تو زخما، زخم تازه و
تو کاغذرنگیا، همون پرچم سیا
وسط کفشا، اونی که پر ریگه
از میون همه‌ی روزا، همون روزی که دیگه نمی‌‌‌آد و
تو همه‌ی استخونایی که رو ساحل پیدا می‌کنی
اونی که آواز می‌خونه، مال من بود.
از : لیزل مولر
ترجمه از : محسن عمادی
- شاعران خارجی, شعر
- ۰۶ تیر ۱۳۹۴
ادامه مطلب
+
انگار همیشه روبروی دری ایستاده‌ام
که کلیدش را نداشتم
اگرچه می‌دانستم
هدیه‌ای نهانی
پشت در دارم.
تا وقتی یک روز
چشم‌هایم را برای دمی بستم
و یک بار دیگر نگاه کردم
و حیرت نکردم
برایم مهم نبود
وقتی غژاغژ لولا و در را می‌شنیدم
و می‌خندیدم
مرگ
دست‌هایش را به سوی من دراز کرده بود.
از : لیزل مولر
ترجمه : محسن عمادی
- شاعران خارجی, شعر
- ۰۲ خرداد ۱۳۹۴
ادامه مطلب
+
کانون ادبی زمستان
