این داغ تازه ایست بر آن کهنه داغ ها
بالا بلند! رفتی از این کوچه باغ ها
سینه به سینه داغ نهادیم روی داغ
کوچه به کوچه پر شد از این اتفاق ها
وقتی نگاه می کنم از جای جای شهر
داغ تو روشن است به جای چراغ ها
پایان قصه ها همه تلخ است بعد از این
گم می کنند خانه ی خود را کلاغ ها …
وقتی بهار می رسد از راه ، آه …! آه …!
جایت چه خالی است در این کوچه باغ ها
آه ای چنار پیر در این فصل یخ زده
گل از گلت شکفت ، ولی در اجاق ها !
از : جواد زهتاب
وقتی از آفتاب برایت تن آفرید
تکلیف روزهای مرا روشن آفرید
برقی به چشم های تو داد و دلی به من
انگار زیر صاعقه ای خرمن آفرید
از : جواد زهتاب
کانون ادبی زمستان
