تبلیغات:
امروز :شنبه ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
شب می رسید و ماه ،
زرد و پریده رنگ ،
می برد ما را به سوی خلسه ی نامعلوم .
آنگاه ،
ــ با نگاه
عمق وجود خسته ز رنجم را ، کاوید
در بند بند ِ جسمم
سیل ِ سریع ِ ساری غم را دید
لرزید
بر روی
چتر سیاه گیسوی خود را ریخت
آنگاه خیره خیره ، نگاهش
پـُرسنده در نگاه من آویخت .
پرسید :
« بی من چگونه ای لول ؟! »
گفتم :
ــ « ملول . »
خندید .
از : حمید مصدق
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه
- محبوبترين
- اتفاقی
- نظرات
-
۱۷۷۹
روز میلاد من است آمدهام دست کشم به سر ...10944 بازدید - ۲ ديدگاه - ۱۸۷۶
آنقدر غرق شد درون خودش، ساعت انتظار یادش ...10153 بازدید - ۳ ديدگاه - کانون ادبی زمستان
کانون ادبی زمستان تقدیم می کند: جلسه نقد و ...8444 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۷۶۳
چه استراحت خوبی است در جوار خودم خودم برای ...8148 بازدید - ۱۲ ديدگاه
۱۷۷۹
کانون ادبی زمستان- ۱۱۹۳
در مهربانی ِ نگاهت ذوب می شود یخاحساسم باتو می توانآسود در ...852 بازدید - بدون ديدگاه - جلسه نقد رُمان بیوه کشی
سیصد و نود و هشتمین نشست هفتگی "کانون ...669 بازدید - بدون ديدگاه - جلسه هفتگی ” خانه ترانه “
جلسه شعرخوانی از سلسله نشست های " خانه ...823 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۹۲
اینجاست ٬ آیید ٬ پنجره بگشایید ٬ ای ...1110 بازدید - بدون ديدگاه
تبليغات
