امروز :پنج شنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳
شعر

۰۶۱

 

اگر ستاره ها معتاد ِ تفسیر نبودند ،

چه راحت می شد از آن ها پرسید که

حالتان چطور است ؟

به من بگو ! فرزانه ی من !

چرا ستاره ها به تفسیر معتادند ؟

حق با تو بود !

می بایست می خوابیدم !

اما چیزی خوابم را آشفته کرده است !

در دو طاقچه رو به رویم ،

شش دسته خوشه ی زرد ِ گندم چیده ام

با آن گیس های سیاه ِ وز وز ِ پریشانشان !

کاش تنها نبودم !

فکر می کنی ستاره ها از خوشه ها خوششان نمی آید ؟

 

از : حسین پناهی

FacebookTwitterLinkedIn
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه






خبرنامه سایت

تبليغات

لیست شاعران

منو اصلی