تبلیغات:
امروز :پنج شنبه ۶ اردیبهشت ۱۴۰۳
من یاد گرفتم چه جوری شبا از رویاهام یه خدا بسازم
و دعاش کنم که : عظمتت ُ جلال !
امروز هم گذشت و هیشکی ما رُ نکشت !
بعدش هم چشما رُ می بندم و
دلُ می سپارم به صدای فلوت یدی کوره ،
که هفتاد سال ِ تمومه عاشق یه دختر چهارده ساله ی بوره !
من هم عشق ِ سیاهم سوت می زنم تا خوابم ببره ….
از : حسین پناهی
برچسب ها : حسین پناهیشعر نو
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه
- محبوبترين
- اتفاقی
- نظرات
-
۱۷۷۹
روز میلاد من است آمدهام دست کشم به سر ...10967 بازدید - ۲ ديدگاه - ۱۸۷۶
آنقدر غرق شد درون خودش، ساعت انتظار یادش ...10162 بازدید - ۳ ديدگاه - کانون ادبی زمستان
کانون ادبی زمستان تقدیم می کند: جلسه نقد و ...8484 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۷۶۳
چه استراحت خوبی است در جوار خودم خودم برای ...8164 بازدید - ۱۲ ديدگاه
کانون ادبی زمستان
تبليغات
