بی هیچ نشانه ای از نشانه ها
امروز را من پنجره ای دیدم گشوده چارطاق ،
رو به این مـُـردآب ِ سبز و سیاه و وسیع
که پروانه های سفیدش تنها دلیل تاملند !
برای درختان از آن رو محترمیم ،
که حمالان ِ ناآگاه ِ اندکی کربنیم !
با همسفران زیادی تا کنون این راه را رفته ام
و دوباره اشیاء بهانه ی برگشتن بودند ،
با کسی دیگر و کفشی دیگر ….
زندگی ! ای زندگی !
عنکبوت سیری را می مانی ،
که به یـُمن ِ عادت دیرینه ،
پروانه های بی دلیل را در نور وسوسه ی تور می کنی !
زین روست به یقین
که آسمان ُ زمین
از غبار ِ رنگ ِ آن همه بال رنگین است
و چه غمی دارد معصومیت ِ این همه رنج ِ نا هم آهنگ !
زندگی ! ای زندگی !
مادر ِ بی بدیل ِ بود و نبودها !
هرچه درخشندگی است و عطر
نثار چشم های شفاف هم سفرانم ،
با لذت ِ گس ِ شاه بلوط حیات
زیر دندان ِ تنفس هاشان !
زندگی ! ای زندگی !
امّا آیا به جز نگاه ِ ما ،
زلف ِ خود را
در آئینه ی صورت ِ چه مخلوقی شانه خواهی کرد ؟
از : حسین پناهی
- محبوبترين
- اتفاقی
- نظرات
-
۱۷۷۹
روز میلاد من است آمدهام دست کشم به سر ...10964 بازدید - ۲ ديدگاه - ۱۸۷۶
آنقدر غرق شد درون خودش، ساعت انتظار یادش ...10161 بازدید - ۳ ديدگاه - کانون ادبی زمستان
کانون ادبی زمستان تقدیم می کند: جلسه نقد و ...8477 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۷۶۳
چه استراحت خوبی است در جوار خودم خودم برای ...8161 بازدید - ۱۲ ديدگاه
کانون ادبی زمستان- ۱۶۳۶
نیمه شب صدای نفست می آید برمی گردم سمتِ تو " ...783 بازدید - بدون ديدگاه - ۷۹۲
کافه نادری کجا بود ؟ آدماش حالا کجان ...1350 بازدید - بدون ديدگاه - سقوط به ارتفاع هشت هزارپایی – داستان خیلی کوتاه
پسر جوانی با کت شلوار و بسیار رسمی ...345 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۱۱
روبهروی من فقط تو بودهای از همان نگاه اولین از ...739 بازدید - بدون ديدگاه
سقوط به ارتفاع هشت هزارپایی – داستان خیلی کوتاه
تبليغات
