تبلیغات:
امروز :شنبه ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
گلوله ای از گردنم عبور می کند
و خون در پرهایم
به حرف در می آید
شکارچی نمی داند
شامی که می خورند
همه را غمگین خواهد کرد
شکارچی نمی داند
که بچه هایم همین حالا گرسنه اند
و من به طرز احمقانه ای
به پروازم ادامه خواهم داد
شکارچی نمی داند
که سالها در درونشان بال بال خواهم زد
و کودکانش کم کم
به قفس بدل می شوند …
از : گروس عبدالملکیان
برچسب ها : پذیرفتنگروس عبدالملکیان
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه
- محبوبترين
- اتفاقی
- نظرات
-
۱۷۷۹
روز میلاد من است آمدهام دست کشم به سر ...10943 بازدید - ۲ ديدگاه - ۱۸۷۶
آنقدر غرق شد درون خودش، ساعت انتظار یادش ...10153 بازدید - ۳ ديدگاه - کانون ادبی زمستان
کانون ادبی زمستان تقدیم می کند: جلسه نقد و ...8439 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۷۶۳
چه استراحت خوبی است در جوار خودم خودم برای ...8146 بازدید - ۱۲ ديدگاه
کانون ادبی زمستان- ۱۳۳۶
ما شعر می گوییم ما که نمی توانیم زندگی کنیم ما ...834 بازدید - بدون ديدگاه - ۹۵۰
به چشمهای نجیبش که آفتاب صداقت و دستهای سپیدش که ...1178 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۶۱۰
حالا چی ژوزه؟ مهمونی تموم شده چراغا خاموش ان ملت رفتن شب، ...1319 بازدید - بدون ديدگاه - ۴۹۱
تیره می گردد ز بخت خام ما سر کشد ...510 بازدید - بدون ديدگاه
تبليغات
