تبلیغات:
امروز :جمعه ۷ اردیبهشت ۱۴۰۳
سینه ام این روزها بوی شقایق می دهد
داغ از نوعی که من دیدم تو را دق می دهد
«او» که اخمت را گرفت و خنده تقدیم تو کرد
آه را می گیرد از من جاش هق هق می دهد
برگ هایم ریخت بر روی زمین؛ یعنی درخت
خود به مرگ خویشتن رای موافق می دهد
چشمهایت یک سوال تازه می پرسد ولی
چشمهایم پاسخت را مثل سابق می دهد
زندگی توی قفس یا مرگ بیرون از قفس ؟
دومی ! چون اولی دارد مرا دق می دهد
از : کاظم بهمنی
برچسب ها : غزلکاظم بهمنی
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه
- محبوبترين
- اتفاقی
- نظرات
-
۱۷۷۹
روز میلاد من است آمدهام دست کشم به سر ...10971 بازدید - ۲ ديدگاه - ۱۸۷۶
آنقدر غرق شد درون خودش، ساعت انتظار یادش ...10169 بازدید - ۳ ديدگاه - کانون ادبی زمستان
کانون ادبی زمستان تقدیم می کند: جلسه نقد و ...8488 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۷۶۳
چه استراحت خوبی است در جوار خودم خودم برای ...8168 بازدید - ۱۲ ديدگاه
۱۷۷۹
کانون ادبی زمستان- ۱۶۵۰
خانه با سرعت تمام مثل قطاری با مسافران خواب به ...658 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۸۶۸
ــ بیآرزو چه میکنی ای دوست؟ ــ به ملال، در ...1685 بازدید - بدون ديدگاه - ۴۳۹
دردناک است ... تو سکوت می کنی و من صدایت ...1054 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۹۰۸
دانههای پراکنده بر زمین میوههای در حال رسیدن جمع کردن برگهای ...390 بازدید - بدون ديدگاه
تبليغات
