تبلیغات:
امروز :جمعه ۳۱ فروردین ۱۴۰۳
کافی نبود و نیست ، هزاران هزار سال
تا باز گو کند :
آن لحظه ی گریخته ی جاودانه را
آن لحظه را که تنگ در آغوشم آمدی
آن لحظه را که تنگ در آغوشت آمدم
در باغ شهر ما
در نور بامداد زمستان شهر ما
ــ شهری که زادگاه من و زادگاه توست ــ
شهری به روی خاک
خاکی که در میان کواکب ، ستاره ایست . . . .
از : ژاک پره ور
برچسب ها : ژاک پره ورشعر ترجمه
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه
- محبوبترين
- اتفاقی
- نظرات
-
۱۷۷۹
روز میلاد من است آمدهام دست کشم به سر ...10942 بازدید - ۲ ديدگاه - ۱۸۷۶
آنقدر غرق شد درون خودش، ساعت انتظار یادش ...10152 بازدید - ۳ ديدگاه - کانون ادبی زمستان
کانون ادبی زمستان تقدیم می کند: جلسه نقد و ...8437 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۷۶۳
چه استراحت خوبی است در جوار خودم خودم برای ...8145 بازدید - ۱۲ ديدگاه
کانون ادبی زمستان- ۲۰۵۱
شاید دل تمامی «ایران» گرفته بود! شب بود و ...108 بازدید - بدون ديدگاه - ۲۰۱۳
یک چراغ خـاموش است، یک چراغ روشـن نیست!! کوچـه ...140 بازدید - بدون ديدگاه - ۳۱۳
من سال های سال مـُـردم تا اینکه یک دم زندگی ...1059 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۸۳۵
سال ها بعد من با خیال راحت به همه چیز ...821 بازدید - بدون ديدگاه
تبليغات
