تبلیغات:
امروز :شنبه ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
حالا دیگر
یک خط در میان گریه می‌کنم،
حالا دیگر
شانه‌هایم صبورتر شده‌اند
و با هر تلنگری که گریه می‌زند
بی‌جهت نمی‌لرزند!
انگار دیگر هیچ اتفاقِ عاشقانه‌ای
از چشم‌هایم نمی‌افتد
و پاییزِ من
اتفاق زردی‌ست
که می‌تواند
ناگهان در آغوشِ هر فصلی بیفتد!
حالا تو هی به من بگو
بهار می‌آید...
از : نسترن وثوقی
برچسب ها : نسرتن وثوقی
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه
- محبوبترين
- اتفاقی
- نظرات
-
۱۷۷۹
روز میلاد من است آمدهام دست کشم به سر ...10943 بازدید - ۲ ديدگاه - ۱۸۷۶
آنقدر غرق شد درون خودش، ساعت انتظار یادش ...10153 بازدید - ۳ ديدگاه - کانون ادبی زمستان
کانون ادبی زمستان تقدیم می کند: جلسه نقد و ...8441 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۷۶۳
چه استراحت خوبی است در جوار خودم خودم برای ...8146 بازدید - ۱۲ ديدگاه
کانون ادبی زمستان- ۱۲۰۱
شادی به ظاهر ، منتهی از درد لبریزی اردیبهشتی ...981 بازدید - بدون ديدگاه - ۹۱۹
مرگ را دیده ام من . در دیداری غمناک ...1612 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۶۸۴
گریه کردیم ...دو تا شعله ی خاموش شده گریه ...4211 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۵۵۹
دیوانگی هایم تر از تر تر تری دارد!! دیوار، ...876 بازدید - بدون ديدگاه
تبليغات
