ناهید عرجونی - از هر کجا که بیایی به مرز می رسی از مریوان و موهای خیس

امروز :جمعه ۳۱ فروردین ۱۴۰۳

۱۵۸۹

از هر کجا که بیایی

به مرز می رسی

از مریوان و موهای خیس من

تا دکمه هایی که بسته ام

و باز نمی شود

سر صحبت ام

با سربازهایی که شب

خواب های درهم ستاره و زن را

پنهان می کنند توی پوتین هایشان

و صبح

سیگار ومرز را

با دلهره می کشانند به برج نگهبانی

نگاه کن

نشانه ام دودی است

که از انگشت اشاره ی سرباز مرده ای بلند می شود

آسمان را ببند

باید خدا آن طرف تر از این شعر بایستد!

از : ناهید عرجونی

مطالب بیشتر:

<< مطلب قبلی مطلب بعدی >>

دیدگاه ها

تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه