تبلیغات:
امروز :شنبه ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
دوستت دارم پریشان، شانه می‌خواهی چه کار؟
دام بگذاری اسیرم، دانه می‌خواهی چه کار؟
تا ابد دور تو می‌گردم، بسوزان عشق کن
ای که شاعر سوختی، پروانه می‌خواهی چه کار؟
مُردم از بس شهر را گشتم یکی عاقل نبود
راستی تو این همه دیوانه می‌خواهی چه کار؟
مثل من آواره شو از چاردیواری درآ!
در دل من قصر داری، خانه می‌خواهی چه کار؟
خُرد کن آیینه را در شعر من خود را ببین
شرح این زیبایی از بیگانه می‌خواهی چه کار؟
شرم را بگذار و یک آغوش در من گریه کن
گریه کن پس شانه ی مردانه می خواهی چه کار؟
از : مهدی فرجی
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه
- محبوبترين
- اتفاقی
- نظرات
-
۱۷۷۹
روز میلاد من است آمدهام دست کشم به سر ...10944 بازدید - ۲ ديدگاه - ۱۸۷۶
آنقدر غرق شد درون خودش، ساعت انتظار یادش ...10153 بازدید - ۳ ديدگاه - کانون ادبی زمستان
کانون ادبی زمستان تقدیم می کند: جلسه نقد و ...8444 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۷۶۳
چه استراحت خوبی است در جوار خودم خودم برای ...8148 بازدید - ۱۲ ديدگاه
کانون ادبی زمستان- ۱۵۶۸
به خاطر مردم است که می گویم گوش هایت ...1756 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۶۹۶
دریا که تو دلبستهی آنی ز تو دل ...588 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۶۴۷
چمدان مرا بغل گرفته در گذرنامه ام مهر شهرهایی خورده که ...698 بازدید - بدون ديدگاه - ۵۱۴
دچار حادثه ها میشود دلم برگرد دوباره بی تو ...1194 بازدید - بدون ديدگاه
تبليغات
