تبلیغات:
امروز :چهارشنبه ۵ اردیبهشت ۱۴۰۳
حرف که می‌زنی
من از هراس طوفان
زل می‌زنم به میز
به زیرسیگاری
به خودکار
تا باد مرا نبرد به آسمان.
لبخند که می‌زنی
من
ـ عین هالوها ـ
زل می‌زنم به دست‌هات
به ساعت مچی طلایی‌ات
به آستین پیراهن ا‌ت
تا فرو نروم در زمین.
دیشب مادرم گفت تو از دیروز فرورفته‌ای
در کلمه‌ای انگار
در عین
در شین
درقاف
در نقطه‌ها.
از : مصطفی مستور
برچسب ها : مصطفی مستور
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه
- محبوبترين
- اتفاقی
- نظرات
-
۱۷۷۹
روز میلاد من است آمدهام دست کشم به سر ...10962 بازدید - ۲ ديدگاه - ۱۸۷۶
آنقدر غرق شد درون خودش، ساعت انتظار یادش ...10161 بازدید - ۳ ديدگاه - کانون ادبی زمستان
کانون ادبی زمستان تقدیم می کند: جلسه نقد و ...8477 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۷۶۳
چه استراحت خوبی است در جوار خودم خودم برای ...8161 بازدید - ۱۲ ديدگاه
۱۷۷۹
کانون ادبی زمستان- ۲۲۴۰
دلم زندان عشق توست و زندانی درو جانم چو ...1 بازدید - بدون ديدگاه - ۹۲۵
من دزدکی نگاهت می کنم تو نگاهت را از من می ...1088 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۷۴۳
دروغه... دروغه... دروغه... دروغ با نسلم چرا هیچکی رو راست نیست برای سوالای ...1290 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۴۹۰
شب/گریه کردم/قرص خوردم/شب/نخوابیدم در دست های سرد تو از ...1144 بازدید - بدون ديدگاه
تبليغات
