تبلیغات:
امروز :جمعه ۳۱ فروردین ۱۴۰۳
گاهی چنان بدم که مبادا ببینیم
حتی اگر به دیده رویا ببینیم
من صورتم که به صورت شعرم شبیه نیست
بر این گمان مباش که زیبا ببینم
شاعر شنیدنی ست ولی میل،میل ِ توست
آماده ای که بشنوی ام یا ببینیم ؟
این واژه ها صراحت ِ تنهایی من اند
با این همه مخواه که تنها ببینیم
مبهوت می شوی اگر از روزن ات شبی
بی خویش در سماع غزل ها ببینیم
یک قطره ام و گاه چنان موج می زنم
در خود که ناگزیری دریا ببینیم
شب های شعر خوانی من بی فروغ نیست
اما تو با چراغ بیا تا ببینیم
از : محمدعلی بهمنی
برچسب ها : غزلمحمدعلی بهمنی
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه
- محبوبترين
- اتفاقی
- نظرات
-
۱۷۷۹
روز میلاد من است آمدهام دست کشم به سر ...10942 بازدید - ۲ ديدگاه - ۱۸۷۶
آنقدر غرق شد درون خودش، ساعت انتظار یادش ...10152 بازدید - ۳ ديدگاه - کانون ادبی زمستان
کانون ادبی زمستان تقدیم می کند: جلسه نقد و ...8437 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۷۶۳
چه استراحت خوبی است در جوار خودم خودم برای ...8145 بازدید - ۱۲ ديدگاه
۱۷۷۹
کانون ادبی زمستان- ۱۷۳۳
در کنج ایوان میگذارد خسته جارو را در تشت ...841 بازدید - بدون ديدگاه - ۳۱۸
چرا تا شکفتم چرا تا تو را داغ بودم ...1227 بازدید - بدون ديدگاه - ۳۹۷
وسوسهیِ جدایی،هربار عاشقترم میکند و باز دنبالِ پژواکِ گلولهها (تو ...478 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۰۶
گرگ شنگول را خورده است گرگ منگول را تکه تکه می کند... بلند شو ...1372 بازدید - بدون ديدگاه
تبليغات
