تبلیغات:
امروز :جمعه ۳۱ فروردین ۱۴۰۳
با یاد شانه های تو سر آفریده است
ایزد چه قدر شانه به سر آفریده است
معجون سرنوشت مرا با سرشت تو
بی شک به شکل شیر و شکر آفریده است
پای مرا برای دویدن به سوی تو
پای تو را برای سفر آفریده است
لبخند را به روی لبانت چه پایدار
اخم تو را چه زودگذر آفریده است
هر چیز را که یک سر سوزن شبیه توست
خوب آفریده است ـ اگر آفریده است ـ
تا چشم شور بر تو نیفتد هر آینه
آیینه را بدون نظر آفریده است
چون قید ریشه مانع پرواز می شود
پروانه را بدون پدر آفریده است
می خواست کوره در دل انسان بنا کند
مقدور چون نبود، جگر آفریده است
غیر از تحمل سر پر شور دوست نیست
باری که روی شانه هر آفریده است
از : غلامرضا طریقی
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه
- محبوبترين
- اتفاقی
- نظرات
-
۱۷۷۹
روز میلاد من است آمدهام دست کشم به سر ...10941 بازدید - ۲ ديدگاه - ۱۸۷۶
آنقدر غرق شد درون خودش، ساعت انتظار یادش ...10151 بازدید - ۳ ديدگاه - کانون ادبی زمستان
کانون ادبی زمستان تقدیم می کند: جلسه نقد و ...8435 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۷۶۳
چه استراحت خوبی است در جوار خودم خودم برای ...8144 بازدید - ۱۲ ديدگاه
۱۷۷۹
کانون ادبی زمستان- نکاتی درباره سادهنویسی و مقدمهای پیرامونِ زیباشناسی ترس در حوزه ساختار
گروس عبدالملکیان بخش نخست / منتشر شده در روزنامه ...2358 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۷۷۳
مادربزرگ گم كرده ام در هياهوی شهر آن نظر بند ...3047 بازدید - ۲ ديدگاه - ۲۱۶۷
کدام روز این شب تن به آفتاب دهد سوال ...176 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۶۷۰
بوی جنازه، بوی خون میدی بوی زمین، بوی جنون ...1270 بازدید - بدون ديدگاه
نکاتی درباره سادهنویسی و مقدمهای پیرامونِ زیباشناسی ترس در حوزه ساختار
تبليغات
