تبلیغات:
امروز :سه شنبه ۴ اردیبهشت ۱۴۰۳
مگر که خون من است این که می شود نوشَت
که پیک اولش این گونه برده از هوشت
کلیددار تویی ای نگاهبان بهشت
بگیر دست مرا و ببر به آغوشت
کشیده ای به ظرافت کمان ابرو را
به قصد جان من و خلق تا بناگوشت
سیاه بخت تر از موی سربه زیر تو شد
هر آن کسی که سرش را نهاد بر دوشت
شهید اول این بوسه ها منم … برخیز !
نشان بزن به لب آخرین کفن پوشت …
از : علیرضا بدیع
برچسب ها : علیرضا بدیعغزل
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه
- محبوبترين
- اتفاقی
- نظرات
-
۱۷۷۹
روز میلاد من است آمدهام دست کشم به سر ...10953 بازدید - ۲ ديدگاه - ۱۸۷۶
آنقدر غرق شد درون خودش، ساعت انتظار یادش ...10159 بازدید - ۳ ديدگاه - کانون ادبی زمستان
کانون ادبی زمستان تقدیم می کند: جلسه نقد و ...8463 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۷۶۳
چه استراحت خوبی است در جوار خودم خودم برای ...8155 بازدید - ۱۲ ديدگاه
کانون ادبی زمستان- ۲۹۴
چرا عاقلان را نصیحت کنیم ؟ بیایید از عشق ...1001 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۰۸۹
اعترافی طولانی ست شب اعترافی طولانی ست فریادی برای ...3058 بازدید - بدون ديدگاه - ۳۲۹
سه غم آمد به سوی مو به یکبار غریبی ...1101 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۴۶۶
خواستند از عشق آغوش و بوسه را حذف کنند عشق از آغوش و ...2146 بازدید - بدون ديدگاه
تبليغات
