تبلیغات:
امروز :چهارشنبه ۵ اردیبهشت ۱۴۰۳
تو آمدی که بگویی: اگر… اگر می رفت…
تو آمدی و کسی داشت سمت در می رفت!
تو آمدی و چنان زل زدی به پوچی من
که داشت حوصله ی انتظار سر می رفت!!
تو آمدی و کسی گوشه ی غزل هی با ↓
ردیف و قافیه هایی عجیب ور می رفت
تو آمدی، کلماتی که مرد ساخته بود
شبیه صابون از دست شعر در می رفت
از اینکه آمده تا… بیشتر پشیمان بود
از اینکه آمده تا… هرچه بیشتر می رفت!
اشاره کرد خدا سمت پرتگاه… ولی ↓
به گوش من… و تو این حرف ها مگر می رفت!
■
تو آمدی که بگویی… به گریه افتادی!
و پشت پنجره انگار یک نفر می رفت
از : سیدمهدی موسوی
برچسب ها : سیدمهدی موسویغزل پست مدرن
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه
- محبوبترين
- اتفاقی
- نظرات
-
۱۷۷۹
روز میلاد من است آمدهام دست کشم به سر ...10965 بازدید - ۲ ديدگاه - ۱۸۷۶
آنقدر غرق شد درون خودش، ساعت انتظار یادش ...10161 بازدید - ۳ ديدگاه - کانون ادبی زمستان
کانون ادبی زمستان تقدیم می کند: جلسه نقد و ...8478 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۷۶۳
چه استراحت خوبی است در جوار خودم خودم برای ...8163 بازدید - ۱۲ ديدگاه
۱۷۷۹
کانون ادبی زمستان- ۷۳۹
سرود نواخته می شود همه می ایستیم لبخند می زنیم و ...1032 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۸۲۴
نمی تواند زیاد دور شده باشد عشق با گلوله ای ...946 بازدید - بدون ديدگاه - ۳۵۲
نه کلمات و نه سکوت هیچکدام یاری نمیکند تا تو ...731 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۹۴۲
من همچنان به پیری این سرزمین خو کرده ام و ...257 بازدید - بدون ديدگاه
تبليغات
