تبلیغات:
امروز :جمعه ۳۱ فروردین ۱۴۰۳
یک چراغ خاموش است ، یک چراغ روشن نیست
کوچه‌ای که تاریک است جای شعر گفتن نیست
هر دو پوچ می‌مانیم ، هر دو پوچ می‌میریم
من که عاشق او بود ، او که عاشق من نیست
مثل اشتباهی محض ، در تضاد با خویشیم
آدم آهنی هستیم ،جنسمان از آهن نیست
مرد مثل دخترها ، گریه می‌کند آرام
زن اگرچه بغض آلود فرض می‌کند ” زن ” نیست
بی پناه و سرگردان ، در تمام این ابیات
اتّفاق می‌افتد ، شاعری که اصلا نیست
باز شعر می‌گویم ، گرچه خوب می‌دانم
شعر فلسفه بازی‌ست جای گریه کردن نیست
از : سیدمهدی موسوی
برچسب ها : سیدمهدی موسویغزل پست مدرن
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه
- محبوبترين
- اتفاقی
- نظرات
-
۱۷۷۹
روز میلاد من است آمدهام دست کشم به سر ...10943 بازدید - ۲ ديدگاه - ۱۸۷۶
آنقدر غرق شد درون خودش، ساعت انتظار یادش ...10153 بازدید - ۳ ديدگاه - کانون ادبی زمستان
کانون ادبی زمستان تقدیم می کند: جلسه نقد و ...8439 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۷۶۳
چه استراحت خوبی است در جوار خودم خودم برای ...8146 بازدید - ۱۲ ديدگاه
۱۷۷۹
کانون ادبی زمستان- ۸۹۵
زدم به جاده عشقت پیاده در باران به شوق ...754 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۲۹۴
این ترانه بوی نان نمیدهد بوی حرف دیگران نمیدهد سفرهء ...772 بازدید - بدون ديدگاه - ۳۷۲
مرد با خود اندیشید: - چه وقت می توانم ...592 بازدید - بدون ديدگاه - ۰۸۹
با شعر و سیگار به جنگ نابرابری ها می ...1204 بازدید - بدون ديدگاه
تبليغات
