تبلیغات:
امروز :سه شنبه ۴ اردیبهشت ۱۴۰۳
خود را شبی در آینه دیدم دلم گرفت
از فکر اینکه قد نکشیدم دلم گرفت
از فکر اینکه بال و پری داشتم ولی
بالاتر از خودم نپریدم دلم گرفت
از اینکه با تمام پس انداز عمر خود
حتی ستاره ای نخریدم دلم گرفت
کم کم به سطح آینه برف می نشست
دستی بر آن سپید کشیدم دلم گرفت
دنبال کودکی که در آن سوی برف بود
رفتم ولی به او نرسیدم دلم گرفت
نقاشی ام تمام شد و زنگ خانه خورد
من هیچ خانه ای نکشیدم دلم گرفت
شاعر کنار جو گذر عمر دید و من
خود را شبی در آینه دیدم دلم گرفت
از :سیدمهدی نقبایی
برچسب ها : سیدمهدی نقبایی
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه
- محبوبترين
- اتفاقی
- نظرات
-
۱۷۷۹
روز میلاد من است آمدهام دست کشم به سر ...10954 بازدید - ۲ ديدگاه - ۱۸۷۶
آنقدر غرق شد درون خودش، ساعت انتظار یادش ...10160 بازدید - ۳ ديدگاه - کانون ادبی زمستان
کانون ادبی زمستان تقدیم می کند: جلسه نقد و ...8465 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۷۶۳
چه استراحت خوبی است در جوار خودم خودم برای ...8158 بازدید - ۱۲ ديدگاه
کانون ادبی زمستان- ۱۹۸
دشت هایی چه فراخ کوه هایی چه بلند در گلستانه ...2257 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۹۸۷
دو چشم تر، آوردم که تر قبول کنی دلی ...336 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۸۹
بهترین چیز رسیدن به نگاهی است که از حادثه ی ...1100 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۹۵۴
دزدیده دزدیده نگاهت می کنم از دور با هزار نیرنگ به هزار رنگ ...516 بازدید - بدون ديدگاه
تبليغات
