تبلیغات:
امروز :پنج شنبه ۶ اردیبهشت ۱۴۰۳
چه سنگین گذشت عصر بارانی ام
گویی نوازش نمی کرد، باران صورت ام را
و امروز دوباره شکست
تکه ای از شکسته های قلب ام
در آن گوشه‌ی پاییزی
گریه ام، فریادم، تنها سکوتی بود
تا حرف هایم
در بستری از بغض بخوابند
کاش گفته بودم…
کاش گفته بودم تو روزی بتی بودی
که قلبم ستایش ات می کرد
دریغ از گوشه چشمی
که همان، بت شکن ام کرد
و امروز…
بخشایش عذرم
مفهومی بی رنگ است
گمشده در اعماق تاریک قلبم…
از : سحر شاه محمدی
برچسب ها : سحر شاه محمدی
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه
- محبوبترين
- اتفاقی
- نظرات
-
۱۷۷۹
روز میلاد من است آمدهام دست کشم به سر ...10969 بازدید - ۲ ديدگاه - ۱۸۷۶
آنقدر غرق شد درون خودش، ساعت انتظار یادش ...10169 بازدید - ۳ ديدگاه - کانون ادبی زمستان
کانون ادبی زمستان تقدیم می کند: جلسه نقد و ...8484 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۷۶۳
چه استراحت خوبی است در جوار خودم خودم برای ...8168 بازدید - ۱۲ ديدگاه
کانون ادبی زمستان- ۱۳۱۹
بگذارید این وطن دوباره وطن شود. بگذارید دوباره همان ...1584 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۲۸
تو نمی دانی غریو یک عظمت وقتی که در ...1978 بازدید - بدون ديدگاه - ۴۵۱
ابر برای خودش شکل درست می کند من فکر ...666 بازدید - بدون ديدگاه - ۲۳۲
دوباره حرف دلم در گلوی لعنتی است تمام ترسم ...1111 بازدید - بدون ديدگاه
تبليغات
